تنگی کانال نخاعی چیست؟+ علائم، علت و درمان

آذر ۲۱, ۱۴۰۳
تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی یعنی فضای داخل ستون فقرات، جایی که نخاع و اعصاب قرار دارند، به دلایل مختلفی باریک می‌شود و به اعصاب نخاع فشار وارد می‌شود و فرد دچار درد در ناحیه کمر یا گردن می‌شود. این مشکل بیشتر به دلیل افزایش سن و تغییرات طبیعی در بدن، مثل ساییدگی دیسک‌ها یا مفاصل، به وجود می‌آید. گاهی هم آسیب‌های فیزیکی یا ضربه‌های ناگهانی می‌توانند باعث تنگی کانال نخاعی شوند.

اگرچه تنگی کانال نخاعی معمولاً به طور کامل درمان نمی‌شود؛ اما با روش‌های مختلفی مثل دارو، فیزیوتراپی یا حتی جراحی، تا حد زیادی علائم آن کنترل می‌شود؛ در این مقاله علاوه بر آشنایی با علائم تنگی کانال نخاعی و روش درمان، با روش‌های جلوگیری از پیشرفت تنگی کانال نخاعی هم آشنا می‌شوید.

تنگی کانال نخاعی چیست؟

نخاع، یک رشته عصبی طناب‌مانندی است که از مغز شروع می‌شود و از طریق ستون فقرات به بخش‌های مختلف بدن وصل می‌شود و مسئول انتقال حس و حرکت در بدن است. محل قرار گرفتن نخاع، فضای باریکی به نام کانال است که وسط ستون فقرات قرار دارد. وقتی این فضا تنگ ‌شود، نخاع و ریشه‌های عصبی فشرده می‌شوند و این فشار می‌تواند باعث درد، بی‌حسی یا حتی مشکلات حرکتی شود.

تنگی کانال نخاعی بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال و به دلیل فرسایش مهره‌ها و دیسک‌ها، مانند آرتروز یا افزایش سن، ایجاد می‌شود. در بعضی از مواقع، آسیب‌های فیزیکی یا اختلالات ساختاری در ستون فقرات هم این عارضه را ایجاد می‌کند. تنگی کانال نخاعی کمر شایع‌تر است؛ اما این عارضه می‌تواند هم در ناحیه کمر و هم در ناحیه گردن اتفاق بیفتد. در موارد نادر، تنگی کانال نخاعی در ناحیه مهره‌های پشت یا قفسه سینه هم ایجاد می‌شود.

تنگی کانال نخاعی کمر

ستون فقرات کمری شامل پنج مهره در ناحیه پایین کمر است که از L1 تا L5 شماره‌گذاری می‌شود. تنگی کانال نخاعی کمر به معنای باریک شدن فضای کانال نخاعی در ناحیه پایین کمر است که شیوع بیشتری نسبت به تنگی کانال نخاعی گردن دارد. معمولاً به دلیل افزایش سن و فرسایش مهره‌های ستون فقرات یا ضربه و آسیب‌دیدگی فیزیکی، فرد دچار تنگی کانال نخاع کمر می‌شود. درد و احساس گزگز در بخش پایینی کمر و باسن، از علائم اولیه عارضه است؛ در موارد شدیدتر و با پیشرفت بیماری، فرد ممکن است بی‌حسی در پاها، ضعف عملکرد و مشکل در راه‌رفتن، و حتی عدم کنترل مثانه یا روده را هم تجربه کند.

تنگی کانال نخاعی گردن

ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره است که از C1 تا C7 شماره‌گذاری می‌شوند و زمانی که فضای کانال نخاعی در گردن، تنگ می‌شود و به نخاع یا اعصاب فشار وارد می‌شود، تنگی کانال نخاعی گردن رخ داده است. تنگی کانال نخاعی گردن معمولاً به دلیل آرتروز، بیرون‌زدگی دیسک‌ها یا جابه‌جایی مهره‌های گردن ایجاد می‌شود و خودش را در احساس درد، بی‌حسی و ضعف در گردن، بازوها و حتی دست‌ها  نشان می‌دهد.

عوامل ایجاد تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی معمولا به دلیل افزایش سن و فرسایش مهره‌های ستون فقرات یا بیرون‌زدگی دیسک صورت می‌گیرد. البته در بعضی از موارد ممکن است به دلیل ضربه یا آسیب فیزیکی، و یا وجود تومور یا کیست در ناحیه ستون فقرات هم ایجاد شود.

فرسایش ستون فقرات

با بالا رفتن سن، ستون فقرات دچار فرسایش می‌شود که خود را در نازک شدن دیسک‌های بین مهره‌ها و سفت‌شدن رباط‌ها (بافت‌هایی که مهره‌های ستون فقرات را به هم وصل می‌کنند) یا به‌طورکلی در بیماری آرتروز نشان می‌دهد. پیامد این تغییرات، کم‌شدن فضای بین مهره‌ها و در نتیجه فشار به عصب نخاعی است. بدن به طور طبیعی برای جبران این فرسایش ممکن است خار استخوانی ایجاد کند که می‌تواند وارد کانال نخاعی شود و باعث تنگ‌شدن آن شود. سندرم مفصل فاست هم به دلیل فرسایش مفصل‌های کوچک بین مهره‌ها ایجاد می‌شود و فشار بیشتری به نخاع وارد می‌کند.

آسیب و ضربه فیزیکی

ضربه‌ها و آسیب‌های فیزیکی مثل تصادفات رانندگی، سقوط‌ از ارتفاع یا ضربه‌های شدید به ستون فقرات می‌توانند باعث آسیب به مهره‌ها، دیسک‌ها و مفاصل شوند. این آسیب‌ها ممکن است مهره‌ها را بشکنند یا جابه‌جا کنند و باعث تنگی کانال نخاعی و فشار به عصب نخاع شوند.

تومور یا کیست

رشد توده‌های غیرطبیعی مانند تومور یا کیست‌ در داخل یا اطراف کانال نخاعی هم یکی از علل تنگی کانال نخاعی است. این توده‌ها بسته به اینکه چه اندازه‌ای دارند، می‌توانند با فشار به عصب نخاعی باعث درد، بی‌حسی، ضعف عضلات و اختلالات حرکتی شوند.

اختلالات مادرزادی

بعضی از افراد به طور مادرزادی با کانال نخاعی باریک‌تر به دنیا می‌آیند. این مشکل ممکن است تا سنین بالاتر مشکلی ایجاد نکند؛ اما در دوران میانسالی و به دلیل فرسایش طبیعی ستون فقرات، ممکن است علائم تنگی کانال نخاعی ظاهر شود. در این افراد ممکن است به دلیل کوچک بودن فضای نخاعی، حتی تغییرات جزئی در ستون فقرات باعث فشار به نخاع شود.

مشکل تنگی کانال نخاعی یکی از مشکلات شایع در ستون فقرات است که در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود و اصلی‌ترین علت آن کاهش سطح استروژن (هورمون محافظ استخوان‌ها)، بزرگ‌تر بودن لگن و فشار به کانال نخاعی شناخته شده است (منبع).

تغییرات هورمونی (کاهش استروژن)

استروژن، هورمونی است که به حفظ سلامت و استحکام استخوان‌ها و رباط‌های بدن کمک می‌کند و در دوران یائسگی، سطح این هورمون در بدن زنان کاهش پیدا می‌کند. وقتی سطح استروژن پایین می‌آید، رباط‌ها و استخوان‌ها ضعیف‌تر می‌شوند و به همین دلیل احتمال ابتلای زنان به بیماری‌هایی مانند تنگی استخوان یا آرتروز هم افزایش پیدا می‌کند. فرسایش یا تخریب مهره‌های ستون فقرات در اثر آرتروز یکی از علل اصلی تنگی کانال نخاعی است که در زنان شیوع بیشتری دارد.

تفاوت‌ در ساختار بدن (لگن بزرگ‌تر)

لگن زنان در مقایسه با مردان بزرگ‌تر است و به همین دلیل، کانال نخاعی در بدن زنان فضای کمتری دارد و کمی باریک‌تر است. اگر عوامل دیگری مانند آرتروز یا آسیب‌های مختلف به ستون فقرات وارد شوند، احتمال ایجاد تنگی در کانال نخاعی برای زنان بیشتر است.

علائم تنگی کانال نخاعی

علائم تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی در کمر و گردن، معمولا علائم مشابهی دارند و در هر دو مورد، فرد ابتدا در ناحیه کمر یا گردن دچار درد می‌شود؛ اما در موارد شدیدتر و با عدم درمان یا افزایش فشار بر نخاع، گزگز در ناحیه شانه و دست یا در ناحیه باسن و پا هم به آن اضافه می‌شود.

علائم تنگی کانال نخاعی کمر

علائم تنگی کانال نخاعی به این بستگی دارد که شدت آسیب به ستون فقرات فرد چقدر باشد. به‌طورکلی این علائم از ابتدا با درد ملایم در کمر آغاز می‌شوند و در صورت بی‌توجهی و عدم درمان، ممکن است به اختلال عملکرد پاها هم برسد.

درد کمر، باسن و پا

اولین علامت تنگی کانال نخاعی، احساس درد در پایین کمر، باسن و حتی در پاها است. باتوجه‌به درجه تنگی کانال نخاعی، این محل و شدت درد می‌تواند تغییر کند.

  • درد در ناحیه کمر: تنگی کانال نخاعی در کمر باعث فشار به اعصاب نخاعی و در نتیجه ایجاد درد در ناحیه پایین کمر می‌شود. این درد معمولاً هنگام ایستادن طولانی یا حرکت‌های ناگهانی تشدید می‌شود.
  • دردی که از باسن به پاها می‌رود: این نوع درد که همان درد سیاتیک است، از باسن شروع می‌شود و ممکن است به ساق و حتی کف پا منتشر شود. معمولاً با ایستادن طولانی یا حرکت‌کردن مخصوصا موقع پایین‌رفتن از سراشیبی‌، این درد بدتر می‌شود.
  • دردی که با خم‌شدن به جلو یا نشستن کم می‌شود: وقتی فرد به جلو خم می‌شود یا می‌نشیند، فشار روی اعصاب کمتر می‌شود و درد کاهش می‌یابد. این حالت معمولاً به دلیل ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی است.

سوزن سوزن شدن

فشار به اعصاب نخاعی می‌تواند باعث احساس سوزن سوزن شدن در باسن، پاها یا کف پا شود که ممکن است توانایی حرکت‌دادن پاها هم اثر بگذارد.

بی‌حسی و ضعف در پاها

فشار بر اعصاب می‌تواند باعث ضعف در عضلات پاها یا حتی بی‌حسی شود، به‌ویژه در هنگام راه‌رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها. این ضعف ممکن است باعث لنگیدن یا ناتوانی در انجام فعالیت‌هایی مثل دویدن یا ایستادن طولانی شود. البته بی‌حسی یا ضعف شدید در عملکرد عضلات پا، بیشتر در موارد شدید تنگی کانال نخاعی دیده می‌شود.

کاهش تعادل

در مواردی که تنگی کانال نخاعی شدید است یا به‌موقع درمان نشده است، فشار به اعصاب نخاعی می‌تواند باعث ایجاد مشکل در حفظ تعادل و هماهنگی بدن شود. فرد ممکن است موقع راه‌رفتن یا تغییر جهت، احساس عدم تعادل و افتادن افزایش کند. در موارد فشردگی شدید طناب نخاعی، فرد ممکن است کنترل مثانه را هم از دست بدهد.

علائم تنگی کانال نخاعی گردن

تنگی کانال نخاعی گردن هم علائمی مشابه به تنگی کانال نخاعی کمر دارد، با این تفاوت که محل درد و احساس ضعف، از گردن آغاز می‌شود و ممکن است در موارد شدیدتر، باعث عدم تعادل در گردن و حتی در دست‌ها شود.

درد گردن

تنگی کانال نخاعی در ناحیه گردن معمولاً باعث درد در گردن و قسمت‌های بالای شانه‌ها می‌شود. این درد می‌تواند به‌صورت تیرکشیدن یا احساس فشار در ناحیه گردن باشد و معمولاً زمانی که فرد سر خود را به سمت‌های مختلف حرکت می‌دهد، تشدید می‌شود. همچنین، ممکن است درد به قسمت‌های بالای پشت یا شانه‌ها نیز منتشر شود.

بی‌حسی و سوزن سوزن شدن

فشار بر روی اعصاب در ناحیه گردن می‌تواند منجر به بی‌حسی یا احساس سوزن سوزن شدن در دست‌ها، بازوها، پاها یا حتی کف پاها شود. این اتفاق به دلیل فشردگی ریشه‌های عصبی است که اطلاعات حسی را از این نواحی به مغز می‌فرستند. بی‌حسی در دست‌ها و پاها می‌تواند بر عملکرد فرد در انجام کارهای روزمره مثل نوشتن یا گرفتن اشیاء تأثیر بگذارد.

ضعف عملکرد

یکی از علائم رایج تنگی کانال نخاعی در ناحیه گردن ضعف در عضلات است. فشار به اعصاب می‌تواند موجب کاهش قدرت عضلات در دست‌ها، بازوها، پاها یا پاها شود. این ضعف ممکن است باعث ناتوانی در انجام حرکات دقیق مثل نوشتن، بستن دکمه‌ها یا بلند کردن اشیاء شود.

تنگی کانال نخاعی در ناحیه گردن می‌تواند باعث کاهش عملکرد دست‌ها شود، به‌ویژه در انجام کارهایی که به‌دقت نیاز دارند، مانند نوشتن، بستن دکمه‌ها، یا حتی استفاده از ابزارهای کوچک. این مشکل به علت ضعف عضلانی و اختلال در حس دست‌ها به وجود می‌آید.

کاهش تعادل

فشار بر روی نخاع یا اعصاب گردنی می‌تواند به مشکلاتی در کنترل تعادل منجر شود. افراد ممکن است احساس کنند که قادر به حفظ تعادل خود نیستند یا هنگام راه‌رفتن، به‌خصوص در فضاهای شلوغ یا در هنگام تغییر جهت، دچار مشکل شوند. این مشکل به دلیل اختلال در ارسال سیگنال‌های عصبی به عضلات و اندام‌های مربوطه ایجاد می‌شود.

آیا تنگی کانال نخاعی خوب می‌شود؟

تنگی کانال نخاعی در بیشتر موارد به طور کامل درمان نمی‌شود؛ چون تنگ‌شدن کانال نخاعی یک تغییر ساختاری است و جز در بعضی از موارد و با استفاده از روش جراحی، نمی‌توان آن را تغییر داد؛ اما خبر خوب این است که اگر به‌موقع برای درمان تخصصی آن به پزشک مراجعه کنید، می‌توانید علائم و عوارض آن مثل درد، ضعف عملکرد و حتی عدم تعادل را تا حد زیادی مدیریت و کنترل کنید.

نکته مهم این است که تنگی کانال نخاعی با عدم پیگیری درمان، به‌مرور بدتر می‌شود و می‌تواند فعالیت‌های ساده روزمره مثل راه‌رفتن یا کنترل مثانه را برای شما دشوار کند؛ اما با انجام فیزیوتراپی، تمرینات ورزشی مخصوص در خانه، اصلاحات رفتاری و در صورت نیاز انجام جراحی، هم از پیشرفت این بیماری جلوگیری می‌شود و هم می‌توانید یک زندگی عادی داشته باشید.

پیشنهادهایی برای جلوگیری از پیشرفت تنگی کانال نخاعی

اصلاحات رفتاری برای جلوگیری از تشدید تنگی کانال نخاعی

در بسیاری از موارد، افراد نیازی به انجام جراحی تنگی کانال نخاعی ندارند یا ممکن است به دلیل بالا بودن سن و ابتلا به بیماری‌های قلبی، امکان جراحی تنگی کانال نخاعی را نداشته باشند. همچنین بعد از انجام جراحی یا درمان فیزیوتراپی هم همیشه این احتمال هست که علائم تنگی کانال نخاعی برگردد یا تشدید شود. رعایت نکات زیر کمک می‌کند تا از بازگشت یا تشدید علائم تنگی کانال نخاعی جلوگیری کنید.

عادات رفتاری خود را اصلاح کنید

برای افرادی که به تنگی کانال نخاعی در ناحیه کمر یا گردن مبتلا هستند، بسیار مهم است که بدن آن‌ها همیشه، چه هنگام راه‌رفتن و خوابیدن، و چه موقع بلند کردن اجسام، حالت درستی داشته باشد و به عصب نخاعی فشار مضاعف وارد نکند. زمانی که بدن در وضعیت درست قرار می‌گیرد، فشار غیرطبیعی روی نخاع و ریشه‌های عصبی کاهش می‌یابد و در نتیجه درد ناشی از تنگی کانال نخاعی نیز کمتر می‌شود(منبع).

نحوه خوابیدن با تنگی کانال نخاعی

معمولا شب‌ها هنگام خواب که فرد باید برای چند ساعت دراز بکشد، درد تنگی کانال نخاعی تشدید می‌شود؛ به همین دلیل یکی از موضوعات مهم، رعایت نحوه صحیح خوابیدن است.

  • خوابیدن به پشت: بهترین نحوه خوابیدن با تنگی کانال نخاعی، خوابیدن به پشت است، به‌خصوص اگر تشک سفتی داشته باشید که به‌خوبی از کمر و گردن شما پشتیبانی کند. اگر تشک نرم‌تری دارید، وقتی به پشت می‌خوابید، باید از بالش مناسب با پشتیبانی کافی از گردن استفاده کنید و همچنین بهتر است زانو یا پای خود را کمی بالاتر قرار دهید.
  • خوابیدن جنینی (به پهلو): درصورتی‌که به هر دلیلی خوابیدن به پشت برای شما دشوار است، بهترین نحوه خوابیدن با تنگی کانال نخاعی، خوابیدن به پهلو و به‌نحوی است که زانوها را کمی به سمت قفسه سینه جمع کنید. اصطلاحا به این روش خوابیدن، روش جنینی می‌گویند. این کار به برداشتن فشار از روی عصب نخاعی کمک می‌کند (منبع).
  • نوع تشک: بهترین تشک برای تنگی کانال نخاعی، تشک با سفتی متوسط است که به‌خوبی از کمر پشتیبانی می‌کند. اگر تشک نرم‌تری دارید، بهتر است با استفاده از قراردادن بالش یا تغییر تنظیمات تخت، پا یا زانوی خود را کمی بالاتر از سطح بدن قرار دهید تا فشار کمتری به کمر شما وارد شود.

خوابیدن روی شکم، فشار زیادی را مخصوصا به بخش پایین کمر و گردن و شانه‌ها وارد می‌کند و درد را افزایش می‌دهد. اگر عادت دارید به شکم بخوابید، حتما باید عادت خود را تغییر دهید. با این حال، اگر به دلایل پزشکی این امکان را ندارید که شیوه خوابیدن خود را تغییر دهید، بهتر است یک بالش زیر ناحیه لگن خود قرار دهید تا فشار واردشده به ستون فقرات را کاهش دهید.

نحوه نشستن با تنگی کانال نخاعی

تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از صندلی که به‌خوبی قوس کمر را پشتیبانی می‌کند و نشستن با زانوهایی که زاویه ۹۰ درجه دارند، مناسب‌ترین شیوه نشستن برای افراد دارای تنگی کانال نخاعی است و می‌تواند در بلندمدت، باعث کاهش نسبی انحنای ستون فقرات آن‌ها شود. این شیوه، کمترین فشار را به گردن، کمر و شانه‌ها وارد می‌کند.

همچنین موقع نشستن، سعی کنید شانه‌های خود را تا حدی عقب نگه دارید، و به‌طورکلی از نشستن طولانی (در محل کار یا هنگام رانندگی) پرهیز کنید.

نحوه ایستادن با تنگی کانال نخاعی

درد تنگی کانال نخاعی چه در گردن باشد چه در کمر، معمولا موقع ایستادن یا راه‌رفتن بدتر می‌شود. هنگام ایستادن، بهتر است پاها را به‌اندازه عرض شانه‌ها از هم باز کنید، زانوها را بیش از اندازه به هم نزدیک نگه ندارید و سعی کنید سر و گردن خود را مستقیم و ثابت نگه دارید و نه بیش از اندازه به جلو خم باشد و نه بیش از اندازه به سمت بالا شیب داشته باشد. هنگام ایستادن همچنین به این توجه کنید که باسن و قوس کمر در یک راستا قرار بگیرند.

نحوه بلند کردن اجسام با تنگی کانال نخاعی

در هر مرحله‌ای از تنگی کانال نخاعی هستید، باید هنگام برداشتن اجسام از روی زمین مراقب باشید تا خم‌شدن کمر باعث افزایش فشار به عصب نخاعی در کمر یا گردن و افزایش درد نشود.

هنگام برداشتن اجسام از روی زمین یا میز کم‌ارتفاع، حتی اگر شیء سبک باشد، نباید از کمر خم شوید؛ باید با صاف نگه‌داشتن کمر، از ناحیه زانو و لگن خم شوید. بعد از برداشتن هم بهتر است شیء را نزدیک به بدن خود نگه دارید تا وزن آن بهتر توزیع شود و فشار مضاعفی به کمر وارد کند.

این ۶ ورزش مفید برای تنگی کانال نخاعی را انجام دهید

انجام منظم بعضی از تمرینات مخصوص تنگی کانال نخاعی می‌تواند به مدیریت درد و عوارض آن کمک کند؛ این تمرین‌ها به‌نحوی طراحی شده‌اند که به‌تدریج با اصلاح وضعیت ستون فقرات، فشار روی اعصاب نخاعی را کاهش دهند و انعطاف و عملکرد حرکتی را هم بهتر کنند.

تحقیقات نشان می‌دهند که عوارض تنگی کانال نخاعی با انجام تمریناتی که عضلات شکم و کمر را تقویت می‌کنند، می‌تواند بهتر شود (منبع). علاوه بر پیاده‌‌ روی و شنای سبک، انجام تمرین‌های زیر هم برای تقویت عضلات مفید هستند؛ برای اثرگذاری، باید حداقل ۳ بار در هفته و هر بار به مدت ۳۰ دقیقه این ورزش‌ها را انجام دهید.

قبل از شروع هر نوع برنامه ورزشی برای تنگی کانال نخاعی، حتماً با پزشک یا فیزیوتراپ خود مشورت کنید تا مطمئن شوید این تمرینات برای شرایط خاص شما مناسب هستند و باعث تشدید علائم نمی‌شوند.

قبلاً تصور می‌شد که تمرین کشش کمر به سمت عقب برای افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی مضر است؛ اما امروز این تمرین، که به نام تمرین کشش پایدار کمری هم شناخته می‌شود به شما این امکان را می‌دهد که صرفا فشار ملایمی را بر روی دیسک‌های ناحیه کمر وارد کنید. این کار باعث می‌شود که دیسک‌ها از کانال نخاعی کمی فاصله بگیرند و فضای بیشتری برای اعصاب کمر فراهم شود و درد کاهش پیدا کند.

نحوه انجام

  1. بایستید و پاها را به‌اندازه عرض شانه از هم باز کنید.
  2. میزان کشش و شیب کمر خود را تحت کنترل داشته باشید و بسیار آرام و به تدریج به سمت عقب خم شوید.
  3. این حالت را حدود ۶۰ ثانیه نگه دارید.

هنگام انجام این تمرین ممکن است کمی درد در ناحیه کمر یا درد و سوزن سوزن شدن در ناحیه پاها را احساس کنید؛ اما به این معنا نیست که باید تمرین را متوقف کنید. اگر این علائم تا چند دقیقه بعد برطرف نشد، در آن صورت تمرین را متوقف کنید و از برنامه ورزشی خود حذف کنید.

یکی از ساده‌ترین تمرینات برای تسکین درد و ناراحتی ناشی از فشار بر روی ستون فقرات، تمرین کشش زانو به سمت سینه است.

نحوه انجام

  1. به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید.
  2. به‌آرامی زانوها را به سمت سینه بیاورید و با دستان خود آن‌ها را بگیرید.
  3. به مدت ۲ ثانیه در این حالت بمانید.
  4. بعد زانوها را به حالت اول برگردانید.
  5. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.
 

یکی از پیامدهای تنگی کانال نخاعی، محدودیت حرکتی است و کشش انگشتان پا در حالت ایستاده می‌تواند دامنه حرکتی شما را افزایش دهد و علاوه بر بهبود سوزن سوزن شدن پاها، به بهبود تحرک کلی بدن شما کمک کند. درصورتی‌که خم‌شدن به این حالت بیش از حد به کمر شما فشار وارد می‌آورد و علائم شما تشدید شد، فورا آن را متوقف کنید.

نحوه انجام

  1. بایستید و پاهایتان را به‌اندازه عرض شانه از هم باز کنید.
  2. به‌آرامی به سمت جلو خم شوید و دست‌هایتان را به سمت کف زمین ببرید.
  3. وقتی که کاملاً به جلو خم شدید، به مدت ۲ تا ۳ ثانیه در این حالت بمانید.
  4. به‌آرامی به وضعیت ایستاده و صاف خود بازگردید.
  5. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.
 

تمرینات تقویتی برای عضلات مرکزی بدن فردی که دارای تنگی کانال نخاعی است می‌تواند به بهبود عملکرد عضلاتی که از ستون فقرات حمایت می‌کنند، کمک کنند. تمرین سفت‌کردن شکم، تمرین ساده‌ای است که عضلات شکم و لگن را تقویت می‌کند و به بهبود دامنه حرکتی ستون فقرات کمک می‌کند.

نحوه انجام

  1. به پشت بخوابید و زانوهایتان را خم کنید.
  2. به‌آرامی لگن خود را به سمت عقب فشار دهید به‌طوری‌که انگار می‌خواهید ستون فقرات خود را صاف کنید. به مدت ۳ ثانیه در این حالت بمانید.
  3. به‌آرامی به وضعیت اولیه بازگردید.
  4. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.

تقویت عضلات مرکزی بدن به‌تنهایی کافی نیست؛ تقویت عضلات ناحیه لگن هم می‌تواند نقش مهمی در بهبود حرکت و راه‌رفتن شما ایفا کند؛ به همین دلیل تمریناتی مانند سفت کردن شکم یا بالا بردن پا به‌صورت مستقیم (در صورت آمادگی) می‌تواند برای افراد دارای تنگی کانال نخاعی بسیار مفید باشند.

 

تمرینات پلانک بر تقویت عضلات مرکزی بدن متمرکز هستند و این تمرین‌ها هم به تقویت عضلات شکم و کمر کمک می‌کنند و هم برای بهبود ثبات و تعادل بدن مفید هستند.

نحوه انجام

  1. به‌صورت دمر دراز بکشید، آرنج‌ها را خم کنید و دستان خود را زیر شانه‌ها قرار دهید، انگشتان پا را صاف روی زمین بگذارید.
  2. عضلات شکم خود را منقبض کنید و هم‌زمان دستانتان را فشار دهید و انگشتان پا را جمع کنید. بدن خود را به‌نحوی بلند کنید تا کاملاً صاف باشد (مثل یک تخته چوبی).
  3. وزن بدن باید بر روی کف دست‌ها و انگشتان پا قرار گیرد.
  4. به مدت ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید و به‌آرامی به حالت قبل برگردید.
  5. اگر انجام تمرین فشار زیادی به کمر یا دست شما وارد نکرد، می‌توانید زمان آن را تا ۳۰ ثانیه هم افزایش دهید.

وزن و برنامه غذایی خود را مدیریت کنید

مدیریت وزن و برنامه غذایی برای فردی که دچار تنگی کانال نخاعی است، یکی از بخش‌های مهم درمان غیرجراحی است. اضافه وزن حتی اگر کم باشد، فشار اضافه‌ای را به ستون فقرات وارد می‌کنند و می‌تواند علائم تنگی نخاعی را بدتر کنند (منبع).

به‌طورکلی برنامه غذایی فرد دارای تنگی کانال نخاعی باید به‌نحوی تنظیم شود که هم به کاهش وزن، و هم به کاهش التهاب بدن کمک کند. بر اساس پژوهش‌ها، بهترین رژیم غذایی برای رسیدن به این اهداف، رژیم کم ‌کربوهیدرات و مصرف غذاهایی است که حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ (مثل ماهی و گردو) و امگا-۹ (مثل آووکادو و روغن کنجد) هستند زیرا این اسیدهای چرب تا حد زیادی برای کاهش التهاب مفید هستند. از طرفی باید از مصرف غذاهای پرچرب و حاوی امگا-۶ (مثل لبنیات پرچرب و مواد غذایی فراوری‌شده) که التهاب را افزایش می‌دهند، پرهیز کرد.

سیگار را به‌ طور کامل کنار بگذارید

تحقیقات نشان می‌دهند که سیگار کشیدن و مصرف نیکوتین بر سلامت ستون فقرات و به‌ویژه تنگی کانال نخاعی تأثیر منفی می‌گذارد؛ نیکوتین گردش خون را محدود می‌کند و کاهش تأمین خون و اکسیژن موردنیاز در بافت‌های ستون فقرات از جمله دیسک‌ها می‌شود. همین موضوع در بلندمدت می‌تواند فرایند تحلیل‌رفتن و تخریب دیسک‌ها را سرعت ببخشد.

علاوه بر این، تحقیقات دیگری نشان داده‌اند که افرادی که سیگار می‌کشند، حتی در صورت داشتن درمان‌های جراحی، بیشتر احتمال دارد که همچنان از درد و مشکلات عصبی رنج ببرند یا حتی بعد از جراحی، درگیر عوارض شوند. برای پیشگیری از تشدید علائم و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به ستون فقرات و عصب نخاعی، ضروری است که فرد علاوه بر داشتن رژیم غذایی سالم‌تر، سیگار کشیدن را به طور کامل از سبک زندگی خود کنار بگذارد.

سؤالات متداول

آیا پیاده‌ روی برای تنگی کانال نخاعی خوب است؟

بله، پیاده‌ روی می‌تواند برای تنگی کانال نخاعی مفید باشد؛ اما هم به‌شدت تنگی کانال نخاعی فرد بستگی دارد و هم به توصیه‌های پزشک. به‌طورکلی پیاده‌روی سبک و ملایم می‌تواند بدون ایجاد فشار روی کانال نخاعی، به تقویت عضلات کمر و کاهش فشار روی اعصاب کمک کند.

چرا درد تنگی کانال نخاعی، شب‌ها بدتر می‌شود؟

دراز کشیدن به‌ویژه به‌صورت طولانی‌مدت می‌تواند فشار بیشتری بر روی اعصاب تحریک‌شده ستون فقرات وارد کند و به همین دلیل شب‌ها درد تنگی کانال نخاعی معمولا افزایش پیدا کند.

آیا تنگی نخاع با استراحت درمان می‌شود؟

استراحت به تنهایی برای درمان تنگی نخاع کافی نیست. اما به هر حال می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین موقت درد کمک کند. از جمله‌  درمان‌های مؤثر برای تنگی نخاع، می‌توان به فیزیوتراپی، انواع داروها یا در برخی موارد جراحی اشاره کرد.

آیا تنگی نخاع باعث فلج شدن می‌شود؟

تنگی نخاع سبب فشردگی نخاع و اعصاب می‌شود که ممکن است در برخی موارد به بروز مشکلات حرکتی یا حتی فلج شدن منجر گردد. شدت و موقعیت تنگی، همراه با زمان مداخله درمانی، تأثیر زیادی بر میزان خطر و پیامدهای آن دارد. درمان به‌موقع می‌تواند از پیشرفت آسیب و فلج شدن جلوگیری کند.

آیا تنگی نخاع باعث زانو درد می‌شود؟

تنگی کانال نخاعی به دلیل فشار بر ریشه‌های عصبی، و به ویژه در ناحیه کمر اتفاق می‌افتد که ممکن است سبب بروز درد رادیکولار و گسترش آن به پاها و زانوها شود. این درد معمولاً ناشی از فشار بر اعصابی است که وظیفه تأمین حسی و حرکتی اندام‌های تحتانی را بر عهده دارند.

آیا تنگی نخاع باعث سردرد می‌شود؟

آیا علائم تنگی کانال نخاعی در زنان با مردان فرق می‌کند؟

شیوع تنگی کانال نخاعی در زنان به دلیل کاهش سطح استروژن بعد از یائسگی و تفاوت در اندازه لگن، نسبت به مردان بیشتر است؛ اما علائم تنگی کانال نخاعی در زنان با مردان تفاوت چندانی ندارد و ممکن است در بعضی از موارد، شدت علائم کمی در آن‌ها بیشتر باشد.

آیا با وجود تنگی کانال نخاعی می‌توان باردار شد؟

بله، بسیاری از زنان با تنگی کانال نخاعی می‌توانند باردار شوند؛ اما بارداری ممکن است علائم را تشدید کند، به‌ویژه در ماه‌های آخر که فشار روی ستون فقرات بیشتر می‌شود. از پیش از اقدام به بارداری تا زمان زایمان، بهتر است زیرنظر پزشک قرار بگیرید و تا حد امکان روند درمان و کنترل علائم را قبل از بارداری طی کنید.

آیا تنگی کانال نخاعی با ورزش درمان می‌شود؟

انجام ورزش‌های تقویتی و کششی تحت‌نظر پزشک یا فیزیوتراپ، می‌تواند با تقویت عضلات کمر و شکم، به کاهش فشار بر عصب نخاعی و بهبود علائم تنگی کانال نخاعی کمک کند؛ اما ورزش نمی‌تواند تنگی کانال نخاعی را به طور کامل درمان کند.

برای تنگی کانال نخاعی به چه دکتری مراجعه کنیم؟

برای درمان تنگی کانال نخاعی باید به متخصص ارتوپد یا در صورت نیاز به جراح اعصاب مراجعه کنید؛ در صورتی که نیاز به جراحی باشد، جراح اعصاب یا جراح ارتوپد متخصص در ستون فقرات، درمان‌های جراحی را انجام می‌دهد.

آب‌درمانی برای تنگی کانال نخاعی مفید است؟

آب‌درمانی یا تمرینات آبی می‌تواند برای تنگی کانال نخاعی مفید باشد؛ چون محیط آب، فشار را از روی مفاصل و ستون فقرات برمی‌دارد و حرکات ورزشی سبک هم می‌تواند به تقویت عضلات کمر و گردن و بهبود عملکرد حرکتی آن‌ها کمک کند.

آیا زالو درمانی برای تنگی نخاع کمر مفید است؟

زالو درمانی ممکن است به‌طور موقت برای کاهش التهاب و درد مفید باشد؛ اما شواهد علمی کافی برای اثربخشی آن در درمان تنگی کانال نخاعی وجود ندارد؛ برای درمان تنگی کانال نخاعی بهترین روش‌های درمانی فیزیوتراپی، تمرینات ورزشی مخصوص و نهایتا جراحی است.

آیا تنگی کانال نخاعی ارثی است؟

بله، تنگی کانال نخاعی می‌تواند ارثی باشد. برخی عوامل ژنتیکی ممکن است افراد را به ابتلا به تنگی نخاع مستعد کنند، به ویژه زمانی که این وضعیت به دلیل رشد غیرطبیعی استخوان‌ها یا تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات ایجاد شود. سابقه خانوادگی مشکلات ستون فقرات، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.

آیا حجامت برای تنگی کانال نخاعی خوب است؟

حجامت ممکن است به کاهش موقت درد و تنش عضلانی مرتبط با تنگی نخاع کمک کند، اما شواهد علمی محدودی برای اثربخشی آن در درمان بلندمدت این بیماری وجود دارد. همیشه بهتر است قبل از استفاده از درمان‌های جایگزین، با پزشک خود مشورت کنید.

آیا استخر برای تنگی کانال نخاعی مفید است؟

بله، شنا کردن برای افرادی که از تنگی نخاع رنج می‌برند، می‌تواند بسیار مفید واقع شود. در استخر، افراد به دلیل شناور ماندن در آب، فشار را از روی ستون فقرات کاهش می‌دهند و همچنین امکان انجام تمرینات با اثرات کم بر بدن فراهم می‌شود که به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری کمک می‌کند.

 

فهرست مطالب