عمل دیسک گردن معمولاً به دو نوع عمل باز (کم‌تهاجمی) و عمل بسته (تزریق) تقسیم می‌شود و پزشک بر اساس شدت و نوع آسیب دیسک گردن، یکی از انواع این عمل‌ها را برای فرد تجویز میکند.
به‌طورکلی عمل دیسک گردن چه به‌صورت تزریق و چه با استفاده از آندوسکوپی یا میکروسکوپ، زمانی تجویز می‌شود که دارو درمانی و فیزیوتراپی تخصصی برای فرد مؤثر نباشند و علائمی مانند درد گردن و شانه، التهاب و ضعف عضلات ادامه داشته باشد.
💡 من کاندید کدام عمل دیسک گردن هستم؟
اگر علائم زیر را دارید، ممکن است کاندید انجام عمل باز دیسک گردن باشید (منبع).
- گردن دردی که بیش از ۶ ماه طول کشیده است و با دارو، فیزیوتراپی و عمل بسته (تزریق) بهبود پیدا نکرده است.
- گزگز یا بیحسی و ضعف شدید عضلات گردن، شانه و دست (حتی انگشتان دست) به‌نحوی که گرفتن اشیا دشوار شده است.
- MRI نشان دهد که عصب نخاعی دچار فشردگی شدید (میلوپاتی)، بیماری دژنراتیو دیسک یا تنگی شدید کانال نخاعی شده است که در شدیدترین حالت میتواند راه رفتن فرد را هم دچار مشکل کند.
اگر علائم زیر را دارید، ممکن است کاندید انجام عمل بسته (تزریق) دیسک گردن باشید.
- درد و التهاب گردن با دارو و جلسات تخصصی فیزیوتراپی بهبود پیدا نکرده است.
- گردن درد هنوز منجر به ضعف عضلات شانه و دست، و مشکل در گرفتن اشیا نشده است، اما ممکن است گزگز انگشتان دست به‌تازگی شروع شده باشد و گاهی حس شود.
- گردن درد متوسط که به شانه‌ها رسیده است و تیر می‌کشد.
عمل باز دیسک گردن
عمل باز (کم‌تهاجمی) دیسک گردن شامل عمل با لیزر، عمل آندوسکوپی و عمل میکروسکوپی می‌شود و معمولاً برای افرادی استفاده می‌شود که آسیب دیسک گردن آن‌ها شدید و مزمن شده است و درمان‌های غیرجراحی مانند دارو، فیزیوتراپی و تزریق (عمل بسته) مؤثر نبوده‌اند.
عمل باز، به پزشک دسترسی بهتری به دیسک و اعصاب میدهد، به همین دلیل برای آسیب‌های شدید یا پیچیده مانند بیرونزدگی شدید دیسک گردن، تنگی کانال نخاعی یا بیماری‌های دژنراتیو دیسک گردن مناسب‌تر است.
زمان بهبودی و بازگشت به کار بعد از انجام عمل باز کم‌تهاجمی دیسک گردن، به شدت آسیب و سایر شرایط جسمانی فرد بستگی دارد، اما به‌طورکلی بین ۱ تا ۳ هفته بعد از انجام عمل، روند بهبودی فرد تا حد زیادی کامل می‌شود و میتواند به محل کار برگردد.
مقایسه عمل دیسک گردن قدامی و خلفی
- عمل دیسک گردن از پشت (خلفی): این روش معمولاً زمانی استفاده می‌شود که مشکلات دیسک یا فشار بر اعصاب در ناحیه پشتی ستون فقرات ایجاد شده باشد، مانند تنگی کانال نخاعی یا فشار به ریشه‌های عصبی.
- عمل دیسک گردن از جلو (قدامی): این روش جراحی بیشتر برای بیرونزدگی دیسک یا آرتروز که در ناحیه جلوی ستون فقرات ایجاد شده‌اند، استفاده می‌شود.
آیا عمل باز میتواند دیسک گردن را کاملا درمان کند؟
هیچ روش درمانی نمی‌تواند درمان کامل را تضمین کند و میزان اثربخشی، به نحوه انجام جراحی، سایر شرایط جسمانی، و مهم‌تر از همه شدت و نوع آسیب دیسک گردن بستگی دارد؛ اما به‌طورکلی برای کسانی که روش‌های غیرتهاجمی برای آن‌ها مؤثر نبوده است، نرخ موفقیت و اثربخشی انواع عمل‌ها بین متوسط تا بالا است و میتواند به کاهش درد و بهبود عملکرد گردن کمک کند.
عمل دیسک گردن با لیزر (PLDD)+فیلم
در عمل دیسک گردن با لیزر، از لیزر برای کوچک‌کردن و تبخیر قسمت داخلی دیسک گردن استفاده می‌شود. لیزر با تولید گرما باعث می‌شود حجم دیسک کم شود و فشار روی اعصاب و نخاع کاهش پیدا کند. این کار همچنین التهاب را کم کرده و درد ناشی از فشردگی اعصاب را تسکین میدهد.
🔍 میزان اثربخشی عمل دیسک با لیزر؛ تحقیقات چه می‌گویند؟
بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که بیمارانی با میزان درد متوسط تا شدید ( نمره درد ۷.۶ از ۱۰)، کاهش درد قابل‌توجهی را بعد از انجام عمل دیسک گردن با لیزر تجربه کرده‌اند. بخشی از بیماران پس از یک ماه و بخش دیگر در پس از سه ماه، کاملا دردشان از بین رفته است و در انعطاف و عملکرد گردن هم بهبود زیادی مشاهده کرده‌اند.
چطور انجام می‌شود؟
عمل دیسک گردن با لیزر یک روش کم‌تهاجمی است که معمولاً با بیحسی موضعی انجام می‌شود. ابتدا، پزشک سوزن نازکی را وارد ناحیه گردن میکند تا به دیسک آسیب‌دیده دسترسی پیدا کند. با کمک اشعه ایکس (فلوروسکوپی)، محل دقیق دیسک را پیدا کند و بعد فیبر لیزری را وارد آن میکند.
لیزر از طریق گرمادهی، بخش بیرون‌زده مایع دیسک را تبخیر و کوچک میکند و فشار را از روی اعصاب برداشته می‌شود. این عمل معمولاً حدود ۳۰ دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشد و بیشتر بیماران همان روز می‌توانند مرخص شوند.
برای چه کسانی مناسب است؟
عمل دیسک گردن با لیزر برای کسانی مؤثر است که دچار بیرونزدگی خفیف و محدود دیسک گردن هستند و از تشدید بیرونزدگی و نیاز فرد به جراحی‌های پیچیده‌تر مانند آندوسکوپی و میکروسکوپی پیشگیری میکند.
اگر دیسک به طور کامل بیرون‌زده باشد و باعث فشردگی شدید عصب نخاعی شده باشد، عمل دیسک گردن با لیزر روش مناسب و کارآمدی نیست (منبع).
عمل آندوسکوپی دیسک گردن+فیلم
در جراحی دیسک گردن با آندوسکوپی، بخش بیرون‌زده دیسک که به اعصاب فشار می‌آورد، با استفاده از ابزارهای مخصوص برداشته می‌شود و به این ترتیب با کاهش فشار از روی عصب نخاعی، درد، بیحسی و ضعف عضلانی در ناحیه گردن و دست‌ها هم کم می‌شود. این روش جراحی، کم‌تهاجمی است و برخلاف روش جراحی سنتی و تهاجمی، آسیبی به بافت‌های اطراف وارد نمی‌کند.
🔍 عمل آندوسکوپی با عمل میکروسکوپی چه تفاوتی دارد؟
هر دو نوع عمل، کم‌تهاجمی هستند و برای برداشتن بخش آسیب‌دیده دیسک انجام می‌شوند، اما تفاوت‌هایی با هم دارند.
- میکرودیسککتومی برای بیرون‌زدگی‌های بزرگ‌تر مناسب است و نیاز به برش بزرگ‌تر ( حدود ۲-۳ سانتیمتر) دارد، اما در آندوسکوپی برش کوچکتر (۸ میلی‌متر) است و دوره نقاهت کوتاه‌تری هم دارد.
- در میکرودیسککتومی از میکروسکوپ برای دیدن محل جراحی استفاده میکند، درحالی‌که آندوسکوپی از آندوسکوپ با دوربین کوچک برای مشاهده و عمل استفاده میکند.
- عمل میکرودیسککتومی معمولاً از جلوی گردن (قدامی) انجام می‌شود، درحالی‌که آندوسکوپی میتواند از پشت یا جلو انجام شود.
چطور انجام می‌شود؟
بعد از تزریق بیحسی موضعی، پزشک با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس، محل دقیق دیسک آسیب‌دیده را مشخص میکند و یک برش کوچک (حدود ۳ تا ۸ میلی‌متر) در جلو یا پشت گردن ایجاد میکند.
از طریق این برش، یک سوزن مخصوص وارد دیسک می‌شود و سپس دستگاه آندوسکوپی مخصوص (لوله باریک دارای دوربین و ابزار جراحی) داخل آن قرار می‌گیرد. با کمک این ابزار، پزشک بخش بیرون‌زده دیسک که به عصب فشار آورده است را برمی‌دارد و جای برش کوچک با یک بخیه و چسب بسته می‌شود.
برای چه کسانی مناسب است؟
عمل آندوسکوپی دیسک گردن برای افرادی با بیرونزدگی خفیف تا متوسط دیسک گردن، فشردگی عصب نخاعی یا تنگی کانال نخاعی گردن مناسب است. اگر فرد حداقل ۶ هفته فیزیوتراپی تخصصی را انجام داده باشد و علائمی مانند بیحسی و ضعف عضلات دست داشته باشد میتواند کاندید عمل آندوسکوپی دیسک گردن باشد.
در صورت وجود بی‌ثباتی ستون فقرات، فشار شدید بر نخاع، یا مشکلات استخوانی گسترده (مانند خارهای استخوانی بزرگ)، عمل آندوسکوپی ممکن است گزینه مناسبی نباشد.
عمل میکرودیسککتومی+فیلم
برای بیرونزدگی شدیدتر دیسک گردن یا فشردگی شدیدتر عصب نخاعی که روش عمل آندوسکوپی مؤثر نیست، از میکرودیسککتومی استفاده می‌شود. روند عمل تقریبا مشابه است و در عمل میکرودیسککتومی هم بخشی از بافت دیسک آسیب‌دیده یا بیرون‌زده، با استفاده از دستگاه میکروسکوپ برداشته می‌شود تا فشار روی عصب نخاعی یا ریشه‌های عصبی از بین برود.
🔍 میکرودیسککتومی با میکرودیسککتومی همراه با فیوژن چه تفاوتی دارد؟
اگر فقط بخش بیرون‌زده دیسک برداشته شود (میکرودیسککتومی خلفی)، قسمت اعظم دیسک دست‌نخورده باقی می‌ماند و به‌عنوان ضربه‌گیر بین مهره‌ها عمل میکند؛ اما در بسیاری از موارد جراحی قدامی گردن، لازم است تا تقریباً تمام دیسک آسیب‌دیده خارج شود. در این‌صورت یک ایمپلنت (قفسی حاوی استخوان یا دیسک مصنوعی) در فضای بین مهره‌ها قرار می‌گیرد (روش فیوژن) تا فاصله طبیعی بین مهره‌ها حفظ و از بازگشت فشار به عصب جلوگیری شود.
چطور انجام می‌شود؟
بعد از آنکه بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار گرفت، جراح یک برش کوچک (حدود ۲ تا ۴ سانتیمتر) در پشت یا جلوی گردن ایجاد میکند. بعد با استفاده از میکروسکوپ جراحی، عضلات را به‌آرامی کنار می‌زند تا به ستون فقرات برسد. بخش بیرون‌زده دیسک که به عصب فشار می‌آورد با ابزارهای مخصوص برداشته می‌شود بدون این‌که ساختار اصلی دیسک و بافت‌های اطراف دچار آسیب شوند. بعد از عمل میکرودیسککتومی بیمار معمولاً چند ساعت بعد از عمل مرخص می‌شود.
برای چه کسانی مناسب است؟
برای کسانی که دچار بیرونزدگی دیسک یا پارگی جزئی بخشی از دیسک بین مهره‌ای هستند، این روش مناسب است. همچنین برای کسانی که دارای تنگی کانال نخاعی (در یک یا نهایتا دو سطح) یا زائده استخوانی هستند، از روش میکرودیسککتومی استفاده می‌شود.
عمل میکرودیسککتومی قدامی با فیوژن+فیلم
میکرودیسککتومی قدامی گردن همراه با فیوژن (ACDF) یک روش جراحی است که برای کاهش فشار بر روی اعصاب نخاعی یا نخاع در ناحیه گردن انجام می‌شود. در این عمل، دیسک آسیب‌دیده که باعث فشردگی اعصاب شده است، برداشته می‌شود، اما برای جلوگیری از بی‌ثباتی ستون فقرات و تشدید مشکلات گردنی، فضای خالی بین مهره‌ها با استفاده از ایمپلنت پر می‌شود تا مهره‌ها به هم جوش بخورند و ستون فقرات پایدار شود.
چطور انجام می‌شود؟
بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد و جراح یک برش کوچک در جلوی گردن ایجاد میکند تا با کنار زدن بافت‌های نرم، به ستون فقرات دسترسی پیدا کند. پزشک با استفاده از دستگاه میکروسکوپی به بخش آسیب‌دیده دسترسی پیدا میکند و این بخش را از سایر بافت دیسک جدا میکند. این کار ممکن است در چند سطح و برای چند دیسک گردن انجام شود.
بعد از آن فضای بین مهره‌ها با استفاده از پلاتین یا ایمپلنت پر می‌شود و مهره‌ها با پیچ‌های مخصوص به همدیگر متصل می‌شوند.
برای چه کسانی مناسب است؟
این جراحی برای بیمارانی مناسب است که دچار فتق دیسک گردنی یا تنگی کانال نخاعی در بیش از دو سطح (سه سطح یا بیشتر) هستند و چندین مهره گردن درگیر مشکل است، از میکرودیسککتومی به همراه فیوژن (جوش‌دادن مهره‌ها) استفاده می‌شود. همچنین برای کسانی که بیماری‌های دژنراتیو دیسک دارند و عصب نخاعی شدیدا تحت‌فشار است، ممکن است از این روش که نسبت به میکرودیسککتومی پیچیده‌تر است، استفاده شود.
عمل میکروسکوپی تعویض دیسک گردن+فیلم
در این عمل دیسک گردن، کل دیسک آسیب‌دیده از ناحیه گردن خارج می‌شود و به‌جای آن یک دیسک مصنوعی قرار داده می‌شود. این روش معمولاً برای دیسک‌های تک‌سطحی استفاده می‌شود و مزیت اصلی آن این است که با جایگزین‌کردن دیسک مصنوعی با دیسک آسیب‌دیده، به حفظ حرکات طبیعی گردن کمک میکند. دیسک مصنوعی معمولاً از مواد مقاومی مانند فلزات (مثل تیتانیوم) و پلاستیک‌های پزشکی (مثل پلی‌اتیلن) ساخته می‌شود و طراحی آن‌ها به‌گونه‌ای است که حرکت طبیعی مهره‌ها را شبیه‌سازی میکند و فشار را به‌طور یکنواخت توزیع میکند.
چطور انجام می‌شود؟
در این جراحی، پزشک یک برش کوچک به اندازه حدود ۴ سانتیمتر روی گردن ایجاد میکند و بعد با استفاده از میکروسکوپ و ابزارهای خاص، دیسک آسیب‌دیده را از جای خود خارج میکند. مرحله بعد جای‌گذاری کردن دیسک مصنوعی در فضای خالی بین دو مهره است.
برای چه کسانی مناسب است؟
عمل میکروسکوپی تعویض دیسک گردن زمانی انجام می‌شود که یک یا نهایتا دو تا از دیسک‌های گردن به‌طور جدی آسیب‌دیده باشند و پزشک تشخیص دهد که انجام میکرودیسککتومی و برداشتن بخشی از دیسک آسیب‌دیده مؤثر نیست.
عمل تعویض دیسک گردن و جایگزین‌کردن آن با دیسک مصنوعی، برای بیمارانی مناسب است که دچار آسیب شدید دیسک گردنی به‌دلیل فتق یا تخریب آن هستند، اما فردی که تحت این عمل قرار می‌گیرد باید استخوان‌های محکمی داشته باشد و درگیر مشکلاتی مانند پوکی استخوان، عفونت‌های فعال یا تومورهای گردنی نباشد.
عمل لامینکتومی میکروسکوپی+فیلم
در عمل لامینکتومی، بخشی از لامینا (بخشی از مهره گردن که پشت کانال نخاعی را می‌پوشاند) برداشته می‌شود تا فضای بیشتری برای نخاع ایجاد شود. این عمل از طریق برشی در پشت گردن انجام می‌شود و با برداشتن فشار از روی عصب نخاع، باعث تسکین درد، و از بین رفتن بیحسی و ضعف عضلانی می‌شود.
چطور انجام می‌شود؟
جراح برش کوچکی (۲-۳ سانتیمتر) در مرکز پشت گردن ایجاد میکند، و با استفاده از میکروسکوپ به دقت موقعیت را بررسی میکند. بعد با ابزارهای خاص عضلات را کنار می‌زند و بخش آسیب‌دیده لامینا را برمی‌دارد. ممکن است از میکروسکوپ برای دقت بیشتر استفاده شود. بیمار معمولاً یک یا دو شب در بیمارستان می‌ماند و ممکن است نیاز به فیزیوتراپی برای بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری داشته باشد.
برای چه کسانی مناسب است؟
عمل لامینکتومی معمولاً برای درمان تنگی کانال نخاعی، بیرونزدگی دیسک به‌ویژه در اثر فرسایش مهره‌ها، یا خارهای استخوانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین این عمل تنها درصورتی‌که یک یا نهایتاً دو دیسک گردن درگیر شده باشد و فرد علائمی مانند درد همراه با ضعف یا بیحسی در بازوها داشته باشد، مناسب است. درصورت آسیب بیش از یک یا دو دیسک، معمولاً از لامینکتومی میکروسکوپی با فیوژن استفاده می‌شود.
عمل لامینکتومی میکروسکوپی با فیوژن+فیلم
لامینکتومی با فیوژن شامل همان برداشتن لامینا است، اما پس از آن، مهره‌های تحت‌تأثیر با استفاده از پیوند استخوان (اتولوگ یا آلوژنیک) یا با استفاده از میله‌ها و پیچ‌های مخصوص، به هم متصل می‌شوند.
ابتدا لامینکتومی برای کاهش فشار روی عصب نخاع انجام می‌شود، سپس فیوژن یا جوش‌دادن مهره‌ها برای تثبیت ستون فقرات و جلوگیری از بی‌ثباتی یا بدشکلی پس از لامینکتومی صورت می‌گیرد.
چطور انجام می‌شود؟
پزشک با استفاده از دستگاه میکروسکوپ وارد ناحیه گردن می‌شود و با ابزارهای خاص، بخشی از لامیناها یا مهره‌های آسیب‌دیده گردن را برش میدهد و بیرون می‌آورد. از آنجایی‌که بخش‌هایی بیش از دو یا سه مهره گردن برداشته می‌شود، پزشک باید برای حفظ ثبات و عملکرد گردن، بخش‌های باقیمانده مهره‌ها را به یکدیگر متصل کند.
برای چه کسانی مناسب است؟
عمل لامینکتومی با فیوژن معمولاً برای بیمارانی که چند دیسک بین مهره‌ای آن‌ها (سه تا یا بیشتر) آسیب‌دیده است یا از قبل دچار بی‌ثباتی مهره‌های گردن در اثر افزایش سن یا بیماری‌هایی مانند آرتروز بوده‌اند، گزینه مناسبی است.
این عمل کمک میکند تا علاوه بر برداشته‌شدن بخش آسیب‌دیده مهره، فرد بتواند بعد از پایان دوران نقاهت و با انجام تمرینات فیزیوتراپی لازم، به عملکرد طبیعی گردن خود برگردد.
عمل بسته دیسک گردن با تزریق
عمل بسته (تزریق) دیسک گردن شامل تزریق استروئید اپیدورال و بلوک عصبی می‌شود، هر دو روش برای افرادی مناسب است که بین ۶ تا ۸ هفته درگیر گردن درد منتشرشونده به سمت بازوها بوده‌اند و درمان‌های دارویی و تمرینات فیزیوتراپی نتوانسته است آن را بهبود ببخشد.
آیا عمل بسته (تزریق) میتواند دیسک گردن را کامل درمان کند؟
هدف اصلی از عمل بسته، برطرف‌کردن علائم بیرونزدگی خفیف تا متوسط دیسک گردن است تا فرد بتواند با ادامه روند درمانی خود با تمرینات فیزیوتراپی، ورزش‌درمانی و اصلاحات رفتاری، به طور کامل مشکل دیسک خود را برطرف کند، اما خود تزریق‌ها نمی‌توانند به طور کامل و قطعی باعث درمان آسیب دیسک گردن شوند.
هدف اصلی از تزریق، تسکین درد و کاهش التهاب است، اما در زمینه مشکلات عملکردی ناشی از آسیب عصبها تأثیر زیادی ندارد.
تزریق اپیدورال استروئید+فیلم
استروئید یک داروی ضدالتهاب است که برای کاهش التهاب و تسکین درد ناشی از بیرون‌زدگی‌های خفیف تا متوسط دیسک گردن، آن را به فضای اپیدورال (فضای خالی اطراف نخاع) تزریق میکنند.
معمولا ۱ تا ۳ روز بعد از تزریق استروئید اپیدورال، فرد کاهش درد و التهاب را تجربه میکند. این تسکین درد بسته به شدت آسیب دیسک گردن، میتواند بین چند هفته تا چند ماه ماندگاری داشته باشد.
چطور انجام می‌شود؟
بعد از تزریق داروی بی‌حس‌کننده موضعی، پزشک با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس (فلوروسکوپی)، سوزن را به دقت به فضای اپیدورال (فضای اطراف نخاع) وارد میکند. وقتی سوزن در محل مناسب قرار گرفت، پزشک محلول استروئید را تزریق میکند. این فرایند معمولاً حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و فرد بعد از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه استراحت و تحت‌نظر بودن، مرخص می‌شود.
برای چه کسانی مناسب است؟
تزریق استروئید اپیدورال برای افرادی که دچار درد خفیف تا متوسط گردن و بازو هستند و فیزیوتراپی و داروهای مسکن مؤثر نبوده‌اند، تجویز می‌شود.
این نوع تزریق فضای اپیدورال را هدف قرار میدهد که چندین ریشه عصبی را تحت‌تأثیر قرار میدهد، به همین دلیل برای دردهای گسترده و چندریشه‌ای مناسب است.
بلوک عصبی+فیلم
در روش بلوک عصبی، داروی بیحسی (مانند لیدوکائین یا بوبوکائین) به نقاط خاصی از اعصاب تزریق می‌شود تا مسیرهای عصبی که به بخشی از بدن فرمان می‌دهند، مسدود شود.
این دارو تا چندماه (بسته به پاسخ بدن و شدت آسیب دیسک)، انتقال سیگنال‌های عصبی را مختل میکند و مغز نمی‌تواند سیگنال‌های درد یا ناراحتی را از آن ناحیه دریافت کند.
چطور انجام می‌شود؟
پزشک با استفاده اولتراسوند ابتدا ریشه عصبی درگیر و محل دقیق تزریق را مشخص میکند و سپس داروی بیحسی (مانند لیدوکائین یا بوبوکائین) را به اطراف اعصاب هدف تزریق میکند. این تزریق معمولاً در ناحیه عصبی هدف انجام می‌شود تا ناحیه مورد نظر کاملاً بی‌حس شود.
بعد از انجام بلوک عصبی، بیمار معمولاً به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه تحت نظارت قرار می‌گیرد و بعد از آن مرخص می‌شود.
برای چه کسانی مناسب است؟
استفاده از روش بلوک عصبی برای افرادی مناسب است که یک ریشه عصبی خاص در ناحیه گردن آن‌ها دچار فشردگی شده است و درد و فشار، حالت گسترده و چندریشه‌ای ندارد.
سؤالات متداول
عمل دیسک گردن چقدر طول می‌کشد؟
مدت زمان عمل دیسک گردن معمولاً بسته به پیچیدگی جراحی، وضعیت بیمار و نوع روش جراحی متفاوت است. برای روش‌های میکروسکوپی، لیزر یا آندوسکوپی، مدت زمان جراحی معمولاً بین ۱ تا نهایتا ۳ ساعت طول می‌کشد؛ اما انجام عمل بسته (تزریق) معمولا ۳۰ دقیقه می‌برد.
آیا هزینه عمل دیسک گردن تحت پوشش تأمین اجتماعی است؟
بله، بیمه پایه تأمین اجتماعی بخشی از هزینههای عمل دیسک گردن را تحت پوشش قرار میدهد. علاوه بر آن، بیمههای تکمیلی و بسیاری از بیمههای خصوصی هم بخشی از هزینه عمل دیسک را به فرد پرداخت میکنند.
آیا عمل دیسک گردن خطرناک است؟
عمل دیسک گردن مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است دارای ریسک یا خطراتی مانند آسیب به اعصاب گردن باشد؛ اما با معاینه دقیق و انجام عمل توسط تیم متخصص باتجربه، احتمال این خطرات تا حد زیادی کاهش پیدا میکند.
فلج شدن بعد از عمل دیسک گردن چقدر احتمال دارد؟
احتمال فلج شدن پس از عمل دیسک گردن بسیار پایین است، به‌ویژه اگر جراحی به طور دقیق و توسط جراح ماهر انجام شود. در موارد نادر ممکن است جراحی در شرایط و به شیوه نادرست، باعث آسیب جزئی به نخاع یا اعصاب شود؛ اما مشورت با متخصصین مرکز تخصصی جراحی ستون فقرات میتواند به پیشگیری از چنین عوارضی کمک کند.
آیا عمل (باز) دیسک گردن عوارض دارد؟
عمل باز دیسک گردن در بیشتر موارد جراحی موفقیتآمیزی است و اگر توسط جراح ماهر و با سابقه انجام شود میتواند به بهبود علائم بیرونزدگی دیسک تا حد زیاید کمک کند. در موارد کمتر رایج، عمل دیسک گردن ممکن است باعث عفونت یا آسیب به اعصاب شود. رعایت توصیههای پزشکی بعد از عمل تا حد زیادی از بروز عوارض پیشگیری میکند.
درد دست بعد از عمل دیسک گردن نشانه چیست؟
درد یا بیحسی دست پس از عمل دیسک گردن ممکن است نشانه‌ای از التهاب عصبی، فشار موقت بر اعصاب یا آسیب جزئی به اعصاب باشد. این درد معمولاً موقتی است و به مرور زمان کم می‌شود، اما بهتر است به‌محض بروز درد منتشرشونده از ناحیه گردن به دست با پزشک جراح خود مشورت کنید.
عمل دیسک گردن با پروتز چطور انجام می‌شود؟
در عمل دیسک گردن با پروتز مصنوعی، دیسک آسیب‌دیده برداشته می‌شود و به جای آن یک پروتز دیسک مصنوعی قرار می‌گیرد که به حفظ حرکت طبیعی مهره‌ها کمک میکند. این روش اغلب به جای فیوژن استفاده می‌شود و مزیتی که دارد این است که بیمار میتواند حرکت طبیعی گردن را حفظ کند.
عمل دیسک گردن با پلاتین چگونه انجام می‌شود؟
در عمل دیسک گردن با پلاتین، پس از برداشتن دیسک آسیب‌دیده، جراح از پلاتین، پیچ و مهره برای تثبیت مهره‌ها استفاده میکند. این روش معمولاً زمانی انجام می‌شود که دیسک آسیب‌دیده باعث بی‌ثباتی ستون فقرات شده باشد. این عمل میتواند شامل فیوژن مهره‌ها (جوش‌دادن مهره‌ها به یکدیگر) باشد تا به ستون فقرات پایداری بیشتر بدهد.
آیا عمل دیسک گردن، عمل سختی است؟
عمل باز دیسک گردن یک عمل پیچیده است به‌ویژه اگر نیاز به فیوژن (جوش‌دادن مهره‌ها) داشته باشد، اما اگر توسط جراح باتجربه و متخصص انجام شود میتواند با کمترین عوارض، باعث بهبود وضعیت دیسک گردن و عملکرد آن شود.
علت بیحسی دست بعد از عمل دیسک گردن چیست؟
بیحسی دست بعد از عمل دیسک گردن ممکن است به دلیل التهاب عصبی، فشار باقیمانده بر اعصاب یا آسیب جزئی به عصبها باشد. گاهی اوقات، با گذشت زمان و بهبود شرایط، این علائم کاهش پیدا میکند. حتما با پزشک جراح خود درباره این موضوع صحبت کنید.
بعد از عمل دیسک گردن کی می‌توانم به سرکار برگردم؟
زمان بازگشت به کار بستگی به نوع عمل، شرایط بیمار و نوع کار دارد. به‌طورکلی، بعد از عمل باز دیسک گردن و برای شغل‌های اداری و غیرفیزیکی، معمولاً می‌توان بعد از ۴ تا ۶ هفته با بستن گردنبند طبی به کار برگشت. البته پزشک باید این موضوع را تأیید کرده باشد، اما بعد از عمل بسته (تزریق) دیسک گردن معمولا بعد از چند روز، فرد میتواند به کار برگردد.
آیا می‌توان با مطالعه و تفسیر MRI گردن به‌صورت شخصی تشخیص داد که نیاز به جراحی دیسک گردن وجود دارد؟
تشخیص نیاز به عمل جراحی دیسک گردن صرفاً با خواندن MRI توسط خود فرد امکان‌پذیر نیست، زیرا نحوه خواندن MRI گردن نیازمند دانش تخصصی پزشکی و تفسیر دقیق تصاویر توسط پزشک متخصص است. پزشک با بررسی کامل علائم بالینی و نتایج تصویربرداری میتواند تصمیم‌گیری صحیح درباره ضرورت جراحی را انجام دهد.
